Βόρας(Καιμάκτσαλάν)-Καλή πεδιάδα(Ντόπρο-Πόλε)12-09-2010

Είχαμε πολλά χρόνια να επισκεφθούμε τον Βόρα.Είναι το τρίτο υψηλότερο βουνό μετά τον Όλυμπο(

2917μ.) και τον Σμόλικα(2637μ.),

με υψόμετρο

2524μ.,στην κορυφή του οποίου,βρίσκεται το χιονοδρομικό κέντρο Καιμάκτσαλάν.Περιηγηθήκαμε στό Μαύρο Δάσος(Β/Α πλαγιές Βόρα) σ'ένα όμορφο,μαγευτικό και τόσο πυκνό,απροσπέλαστο από τις ακτίνες του ηλίου...που δίκαια πήρε το όνομά του..Αφετηρία μας τα Λουτρά του Πόζαρ...στο παραμυθένιο φαράγγι..Ξεκινήσαμε πρώτα για την Καλή Πεδιάδα(Ντόπρο Πόλε)να επισκεφθούμε το μνημείο πεσόντων του 1ου παγκοσμίου πολέμου στα 1750μ.,και να θαυμάσουμε για ακόμη μια φορά,τον μεγαλύτερο ενεργό Τυρφώνα στον ελλαδικό χώρο,σ'ένα μοναδικό και σπάνιο τοπίο που συνδιάζει υδροβιότοπο και αλπικό λιβάδι.....Αρχήσαμε να ανεβαίνουμε μέσα από το δάσος και οι εικόνες που συναντήσαμε μας μάγεψαν στην κυριολεξία..τα σύννεφα κάλυπταν τις κορφές και ο δρόμος χάνονταν μέσα στο πέπλο της ομίχλης.....Η βλάστηση άρχησε να αραιώνει και τα λιγοστά δέντρα αχνοφαίνονταν σαν σκιές.....Συνεχήσαμε μέχρι να φτάσουμε στο μνημείο της μάχης με την χαρακτηριστική του επιγραφή....

Επιστροφή στα Λουτρά Πόζαρ και μπήκαμε για το Μαύρο Δάσος από τήν Όρμα στο Ασπρονέρι και αρχήσαμε να ανεβαίνουμε μέσα στο πυκνό αυτό μαγευτικό οικοσύστημα....Δεξιά μας το ρέμα να κυλά μέσα από τα δέντρα και αριστερά μας να υψώνονται οι πλαγιές τού βουνού δίνοντάς μας υπέροχες εικόνες ...

Φτάσαμε στο κεντρικό οδικό δρόμο ο οποίος φτάνει στο χιονοδρομικό κέντρο...στο σημείο αυτό ''Καλύβια του Γιαννακούλα'',υπάρχει χώρος αναψυχής και 2 βλάχικες καλύβες......Όπου φτιάχτηκαν με μεράκι και τέχνη..... αρκετά ευρύχωρες και απόλυτα στεγανές...
Συνεχήσαμε τον δρόμο μας για να φτάσουμε στο χιονοδρομικό κέντρο βλέποντας τα σύνεφα να καλύπτουν την κορυφή με απίστευτη ταχύτητα.....Οι πύργοι των Λίφτ του χιονοδρομικού κέντρου να χάνονται στην πλαγιά της κορυφής μέσα στο πέπλο της ομίχλης που πρίν μισή ώρα δεν υπήρχε....

Αρχήσαμε να ανεβαίνουμε και μπήκαμε στα τελευταλια μέτρα πρίν την κορυφή , με την ομίχλη τόσο πυκνή που στην προσπάθειά μας να βρούμε το Σέρβικο εκκλησάκι,βρήκαμε το μνημείο Πεσόντων (Χάθηκαν πολλοί Σέρβοι στόν Α' παγκόσμιο πόλεμο-από κάτω υπάρχει το οστεοφυλάκιο)και τον δρόμο που οδηγεί στα Σκόπια μέσα)....

Φτάσαμε στον Ναό του Προφήτη Ηλία των Σέρβων......Το περιστύλιο τού Ναού είναι από Βλήματα και αγκάθινα πλέγματα πεδίου μάχης...Μέσα στόν Ναό υπάρχει βιβλίο επισκεπτών και στο πάτωμα Κάλυκες από πυροβόλο όπλο,χωμένες ανάποδα στο πάτωμα σχοιματίζουν τον Σταυρό(Λέιπουν κάποιοι,γιατί παλιότερα κάποιοι σκάψαν μια τρύπα στο κέντρο τού Ναού ψάχνοντας για κάτι και όταν έγιναν οι εργασίες συντήρησης δεν ξανατοποθετήθηκαν).....Τόση ησυχία,τόση ομίχλη,τόσοι κρατήρες από τις οβίδες της μάχης δεν μπορούσαμε να μην βάλουμε την φαντασία μας να φτιάξει σκηνές από αυτήν την φονικότατη μάχη που οι Σέρβοι είχαν φοβερές απώλειες.....Η θέα είναι φανταστική πρός κάθε κατεύθυνση ,μόνο που σήμερα δεν βλέπαμε τίποτα....Ακούμε ήχο από μηχανές,αλλά δεν μπορούμε να δούμε μετά από κάποια μέτρα και ξαφνικά εμφανίστηκαν 2 μηχανές.Γνωριστήκαμε με την απρόσμενη παρέα μας από την Φλώρινα......Μιά γνωρημία στην κορυφή τού Βόρα στα 2524μ.......έγινε και αυτό......

Η επιστροφή έγινε από τον ίδιο δρόμο με μία στάση στην Όρμα για φαγητό σένα από τα ωραία ταβερνάκια του χωριού....