ΠάΪκο 24-25 Νοεμβρίου 2019

Στήν παραμυθένια αγκαλιά της φύσης

 

Μας προσκάλεσαν τα παιδιά από το ΠάΪκο ,με οδηγό τον Ζάκη Αναστασιάδη. Πήραμε και εμείς τα οχήματά μας να ξαναζήσουμε αυτό το οδοιπορικό μετά από χρόνια… να δούμε ,να μυρίσουμε,να αισθανθούμε το μεγαλείο αυτού του ήρεμου και μοναδικού δάσους,νιώθοντας για ακόμη μια φορά, την μικρότητα του ανθρώπου μπρός στο μεγαλείο της παραμυθένιας φύσης..

 Το όρος Πάικο σχηματίζεται στην καρδιά της Μακεδονίας στα σύνορα των νομών Πέλλας και Κιλκίς. Το όνομά του προέρχεται από το σλαβικό “pajak” που σημαίνει αράχνη και του ταιριάζει απόλυτα, γιατί απλώνεται με τους χαμηλούς λόφους του σε μια μεγάλη έκταση και θυμίζει ιστό αράχνης! Η υψηλότερη κορυφή του όρους είναι η Γκόλα-Τσούκα σε υψόμετρο 1650μ. Τι να πρωτογράψω για αυτό το μοναδικό βουνό. Το δάσος του είναι κατάφυτο με οξιές, ενώ αποτελεί και το μεγαλύτερο δάσος καστανιάς της Ελλάδας! Ένα ήρεμο βουνό,με μια εξωτική ατμόσφαιρα και ομορφιά,με πανύψηλα δέντρα οξιάς,καστανιές και βελανιδιές,με νερά να τρέχουν σε ρυάκια και ποτάμια,με κρυμμένα χωριουδάκια που μπορείς να επισκεφθείς μέσα από ένα πλούσιο δασικό δίκτυο.Με το φαράγγι του στραβοποτάμου και την ‘’Σμαραγδένια λίμνη’’,

το χωριό Σκρά και το μνημείο (στο κεντρικό σημείο της πλατείας του χωριού)της περιβόητης και σημαντικότερης νικηφόρας μάχης του Ά παγκοσμίου πολέμου εναντίον των βουλγάρων.Επισκεφθήκαμε και το μουσείο.Απίστευτο!!!!!Εκεί καταλάβαμε πόσοι άνθρωποι ήρθαν εδώ στην Ελλάδα να την πολεμήσουν ή να την βοηθήσουν.Βρετανοί,ναζί,βούλγαροι και..και…Μα το πιο καθηλωτικό είναι ένας πίνακας που απεικονίζει την μάχη…….μιά σκηνή μοναδική!!!!!!!!!!!! .

Ξεκινησαμε απο το χωριο Εύρωπος και πήγαμε άσφαλτο περίπου 10 χλμ. Πρίν την Αξιούπολη μπηκαμε χωμα και κάναμε δεξιά πριν το πεδίο βολης της Κάρπης. Περάσαμε εξω απο το χωριό Πηγή και ανεβήκαμε παράλληλα με το ποτάμακι,όπου μέσα από πανέμορφα δάση και τοπία φτάσαμε  στο φραγμα ή αλλιώς ¨Λίμνη Μεταλείου όπου κάναμε την πρώτη στάση. Μια τεχνητή λίμνη  με μήκος κοντά στα δύο χιλιόμετρα και βάθος 35 μέτρων.Εικόνες μοναδικές …

Μετά συνεχίσαμε την ανάβαση παράλληλα με τον αγωγό νερού και φτάσαμε στους καταρράκτες Σκρά και τη Γαλάζια λίμνη για τη δεύτερη στάση. Ότι και να πούμε είναι λίγα…σε οποιαδήποτε εποχή και να επισκεφθείς την λίμνη και τούς καταρράκτες η εντύπωση είναι παραμυθένια…

 

Η συνέχεια είχε ανάβαση και έξω απο το χωριό Κούπα κάναμε αριστερά και ανεβήκαμε την κατσικόπετρα για να φτάσουμε στην καλύβα των κυνηγών (καλατράβα) στην περιοχη γαρδήνια για την τρίτη στάση.

Συνεχίζοντας την ανάβαση φτάσαμε στα Μεγάλα Λιβάδια όπου κάναμε σταση για καφέ στο ξενοδοχείο καφέ ψησταριά του χωριού.

Από εκεί αρχίσαμε να κατεβαίνουμε για να φτάσουμε στο χωριό Καστανερή και να φάμε στην «Πλατεία» ένα  μαγαζί που ότι και να παραγγείλεις απλά είναι τέλειο..Ζεσταθήκαμε,φάγαμε και ήπιαμε…..έτσι κλείνει μια όμορφη βόλτα….

Η παρέα διαλύθηκε…ο καθένας στο σπίτι του…Γοητευμένοι πήραμε την απόφαση εγώ και η σύντροφός μου να μείνουμε ένα βράδυ και να συνεχίσουμε την άλλη ημέρα την περιήγησή μας…σε αυτά τα μαγευτικά βουνά…έτσι βρήκαμε ένα δωμάτιο να κοιμηθούμε…

Την άλλη μέρα…χωθήκαμε πάλι μέσα στα βουνά…ρέματα ,ρυάκια μεγάλα δέντρα υφαίνουν  ένα μοναδικό τοπίο…δεν ξέρεις που να πρωτοσταματήσεις,να αφουγκραστείς το μεγαλείο αυτού του πανέμορφου δάσους…

Φτάσαμε στο χωριό Σκρά…..ήπιαμε καφέ στην κεντρική πλατεία και επισκεφθήκαμε το μουσείο…δέος και συγκίνηση για τούς προγόνους μας…

Άρχησε πάλι να βρέχει..τί κρίμα..Επιστρέψαμε μέσα απο τα χωριά  Γρίβα και Γουμένισσα,περνώντας μέσα από ατέλειωτες καστανιές ,για να τελειώσουμε το οδοιπορικό μας στον Εύρωπο.Μοναδικές εικόνες,μυρωδιές και όμορφη παρέα….θα μείνουν στην θύμησή μας..επιστρέφοντας στο σπίτι….Ακόμη ένα ταξίδι έλαβε τέλος στην παραμυθένια αγκαλιά της φύσης.Θα ξαναπάμε έχει τόσα μέρη..τόσες ομορφιές ...τίποτα δεν είδαμε ακόμη....μία υπόσχεση για επιστροφή...ο θεός να μας έχει καλά και να πάμε ξανά παρέα να βρούμε τα παιδιά να μας ξεναγήσουν..