Αδράξαμε την ευκαιρία,τώρα που οι αγώνες του πανελλήνιου 
πρωταθλήματος scramble έχουν διακοπεί για το καλοκαίρι ,να επισκεφθούμε τον Κίσσαβο και να τον γνωρίσουν απο κοντά και η υπόλοιπη παρέα,μιάς και δεν ήταν κατά την πρώτη επίσκεψή μας .....Εγώ προσωπικά ήθελα πολύ να ξαναεπισκεφθώ αυτόν τον υπέροχο τόπο .......
.κάνοντας την ίδια διαδρομή από Στόμιο-Μεγάλο φαράγγι-ορειβατικό του ΕΟΣ Λάρισας-παλιές εγκαταστάσεις Δ.Ε.Η.-κορυφή ....Θα ήθελα πολύ να ξαναντικρύσω τις όμορφες πλαγιές,την μοναδική σε θέα κορυφογραμμή του Πύργου μετά το Μεγάλο 
φαράγγι και να χαθούμε μέσα στο πυκνό δάσος οξιάς και καστανιάς......για να βρεθούμε στην κορυφή του Προφήτη Ηλία (1976μ।) ,που μετονομάστηκε σε Κωνσταντίνος Παλαμιώτης,του ηρωϊκού πιλότου που έπεσε με το πυροσβεστικό αεροπλάνο του (το 1993)।Στην προηγούμενη επίσκεψή μας είχαμε ζήσει 
την μαγεία του δάσους κατά την φθεινοπωρινή του Ζωή.....τώρα άν και αρχές καλοκαιριού το δάσος έχει ακόμη την ανοιξιάτικη καταπράσινη ενδυμασία του.....σφύζει απο ζωή...Νομίζεις ότι τώρα μόλις πέρασε ο χειμώνας και νιώθεις την ζωογόνα
δύναμη της αναγέννησης να σε κυριαρχεί κατά το πέρασμά σου από αυτό το βουνό.Στο μεγάλο φαράγγι μπορέσαμε να φωτογρ
αφήσουμε μοναδικά έντομα σε ομορφιά και σχήμα..κάτω από τον Πύργο ξαναπεράσαμε με τις κορυφές του πάνω στα κράνη μας...μέσα από τις καστανιές και τις οξιές,φτάσαμε κοντά στην κορυφή,δεν αποτολμήσαμε αυτήν την φορά να ανέβουμε μέχρι πάνω...σταματήσαμε πιό κάτω και αφουγκραστήκαμε την ιερότητα της ομορφιάς της φύσης....αυτήν την αρχέγονη δύναμη...τέτοιες στιγμές έρχεσαι πιό κοντά στον ίδιο σου τον ευατό.
Κατά τον γυρισμό περάσαμε από την Μελιβοία ένα πανέμορφο χωριουδάκι 
και μέσω του Φαραγγιού της Καλυψώς στην Καρίτσα...κάναμε πολλές στάσεις και γευτήκαμε τα κεράσια που αφθονούν στην κυριολεξία σε τέτοιους τόπους..νύχτωσε και υπήρχε πολύς κόσμος,είχε συναυλία ο Β।Παπακωνσταντίνου.... Εκεί το χωρ σου προσφέρει μία πανοραμική θέα μοναδική.....Διανυκτερεύσαμε στο Στόμιο ένα πανέμορφο παραλιακό χωριουδάκι όπου υπάρχει η παλιά κοίτη του ποταμού Πηνειού.
Την επόμενη πήραμε την παραλία και φτάσαμε στο πιό βόρειο σημείο της Περιοχής Αρμύρας (σε μιά εκβολή του π
οταμού) μέσα από μία μαιανδρική κοίτη ,4κμ νότια της σημερινής εκβολής.......... Μοναδική-ξεχωριστή αίσθηση να είσαι μέσα στο δέλτα του ποταμού...Τα δέντρα να φτάνουν μέχρι την ακτή της Θάλασσας και οι μηχανές να μπαίνουν λίγο μέσα...Ο κόσμος να ψαρεύει μέσα στίς λίμνες και να αλλιεύει ακόμη και καβούρια....τί κρίμα και αυτό το σπόρ!Να αφαιρείς ζωές χωρίς να το έχεις ανάγκη...
φαράγγι και να χαθούμε μέσα στο πυκνό δάσος οξιάς και καστανιάς......για να βρεθούμε στην κορυφή του Προφήτη Ηλία (1976μ।) ,που μετονομάστηκε σε Κωνσταντίνος Παλαμιώτης,του ηρωϊκού πιλότου που έπεσε με το πυροσβεστικό αεροπλάνο του (το 1993)।Στην προηγούμενη επίσκεψή μας είχαμε ζήσει 
την μαγεία του δάσους κατά την φθεινοπωρινή του Ζωή.....τώρα άν και αρχές καλοκαιριού το δάσος έχει ακόμη την ανοιξιάτικη καταπράσινη ενδυμασία του.....σφύζει απο ζωή...Νομίζεις ότι τώρα μόλις πέρασε ο χειμώνας και νιώθεις την ζωογόνα
δύναμη της αναγέννησης να σε κυριαρχεί κατά το πέρασμά σου από αυτό το βουνό.Στο μεγάλο φαράγγι μπορέσαμε να φωτογρ
αφήσουμε μοναδικά έντομα σε ομορφιά και σχήμα..κάτω από τον Πύργο ξαναπεράσαμε με τις κορυφές του πάνω στα κράνη μας...μέσα από τις καστανιές και τις οξιές,φτάσαμε κοντά στην κορυφή,δεν αποτολμήσαμε αυτήν την φορά να ανέβουμε μέχρι πάνω...σταματήσαμε πιό κάτω και αφουγκραστήκαμε την ιερότητα της ομορφιάς της φύσης....αυτήν την αρχέγονη δύναμη...τέτοιες στιγμές έρχεσαι πιό κοντά στον ίδιο σου τον ευατό.
Κατά τον γυρισμό περάσαμε από την Μελιβοία ένα πανέμορφο χωριουδάκι 
και μέσω του Φαραγγιού της Καλυψώς στην Καρίτσα...κάναμε πολλές στάσεις και γευτήκαμε τα κεράσια που αφθονούν στην κυριολεξία σε τέτοιους τόπους..νύχτωσε και υπήρχε πολύς κόσμος,είχε συναυλία ο Β।Παπακωνσταντίνου.... Εκεί το χωρ σου προσφέρει μία πανοραμική θέα μοναδική.....Διανυκτερεύσαμε στο Στόμιο ένα πανέμορφο παραλιακό χωριουδάκι όπου υπάρχει η παλιά κοίτη του ποταμού Πηνειού.
Την επόμενη πήραμε την παραλία και φτάσαμε στο πιό βόρειο σημείο της Περιοχής Αρμύρας (σε μιά εκβολή του π
οταμού) μέσα από μία μαιανδρική κοίτη ,4κμ νότια της σημερινής εκβολής.......... Μοναδική-ξεχωριστή αίσθηση να είσαι μέσα στο δέλτα του ποταμού...Τα δέντρα να φτάνουν μέχρι την ακτή της Θάλασσας και οι μηχανές να μπαίνουν λίγο μέσα...Ο κόσμος να ψαρεύει μέσα στίς λίμνες και να αλλιεύει ακόμη και καβούρια....τί κρίμα και αυτό το σπόρ!Να αφαιρείς ζωές χωρίς να το έχεις ανάγκη...
