Δάσος Ελατιάς-Δάσος Φρακτού

Μία ακόμη απόδραση στήν Ελατιά,το μοναδικό στην χώρα μας δάσος Ερυθρελάτης που σε παραπέμπει σε δάση κεντρικής και βόρειας Ευρώπης.....Στο Δάσος Φρακτού και στο Παρθένο Δάσος,το οποίο είναι διατηρητέο μνημείο της φύσης και αποτελεί σημαντική περιοχή,τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Ευρώπη,από άποψη βιοποικιλότητας ειδών και οικοσυστημάτων.....Μιά αξιοθαύμαστη εμπειρία μέσα από τους δασικούς δρόμους της πανέμορφης και μοναδικής αυτής γωνιάς.......που σου δίνει μια εικόνα απο τις απαρχές της δημιουργίας της πλάσης.....


Η πρώτη μας επαφή με την Ελατιά έγινε στις 22-11-2009 ,στην πανελλήνια χειμερινή μοτοσυγκέντρωση στο Δασικό χωριό Ελατιάς.Την τελευταία ημέρα της διοργάνωσης...δυστυχώς δεν μπορέσαμε να πάμε νωρίτερα....Φτάσαμε στην Δράμα και από εκεί πήραμε τον δρόμο για Σιδηρόνερο και Σκαλωτή...Η διαδρομή δύσκολη για αυτοκίνητα(πολλές στροφές),αλλά όμορφη και ιδίως στην γέφυρα που μας περνά απέναντι από την λίμνη Θυσαυρού του ποταμού Στρυμώνα.Το ποτάμι να κυλά μέσα από τα βουνά και να χάνεται μέσα στο τοπίο....Φτάσαμε στο Σιδηρόνερο , στην Σκαλωτή και χωθήκαμε μέσα στο Δάσος Ελατιάς.Μέσα από Οξιές,κόκκινη πεύκη και ερυθρελάτες,σε ένα ξέφωτο πρόβαλε το δασικό χωριό.Ξεφορτώσαμε τις γουρούνες και συνεχήσαμε γαι το Στραβόρεμα.Η μικρή μας περιήγηση μας άφησε άφωνους από την ομορφιά και το θέαμα του πυκνού δάσους Ερυθρελάτης(φέτος ο χειμώνας μαλακός-μόνο πάχνη στον δρόμο)..οδηγούσαμε μέσα στούς δάσικούς δρόμους και οι Ερυθρελάτες δεξιά και αριστερά πανύψηλες,με την ιδιαίτερη ομορφιά τους αλλά και το μέγεθός τους....Φτάσαμε στο Στραβόρεμα και αρχήσαμε να κατεβαίνουμε....η φυσική ομορφιά του τοπίου και γενικότερα του οικοσυστήματος,μας υποχρέωνε - καθήλωνε σε συνεχείς στάσεις...η ώρα πέρασε και έπρεπε να γυρήσουμε πίσω....δίνοντας την υπόσχεση στο μέλλον για μιά διήμερη περιήγηση τού τόπου αυτού...........Χρειαστήκαμε περίπου 3 ώρες με τα αυτοκίνητα να φτάσουμε στο δασικό χωριό...τελευταίος ανεφοδιασμός βενζίνης μόνο στην Δράμα...
03-04/07/2010
Ήρθε η στιγμή για την διήμερη οργανωμένη εξερεύνηση μας.Αφήσαμε τα αυτοκίνητα στο Σιδηρόνερο(θα μας τα πρόσεχε ο ιδιοκτήτης του παντοπωλείου) και ανεβήκαμε για το δασικό χωριό.Συνεχήσαμε για Στραβόρεμα μέσα σε μια μικρή βροχή.Οι στάσεις πολλές για φωτογραφίες,σε ένα μοναδικό θέαμα.....Αρχήσαμε να ανεβαίνουμε από το Μέγα Ρέμα πότε δεξιά μας και πότε αριστερά μας,χαζεύοντας την ροή του νερού μέσα σε ένα καθαρά ανοιξιάτικο τοπίο.....με τα αγριολούλουδα ολάνθηστα παντού....Φτάσαμε στη θέση Ζήτα(από εδώ μπορείς να συνεχίσεις για το Δάσος Φρακτού ή να κατέβεις για τα Θερμιά και το Παρανέστι).Εμείς συνεχήσαμε για το Φρακτό ή Ζαγκραντένια.....Φτάσαμε στο δασικό εργτάξιο του Φρακτού,αφού περάσαμε την κεντρική πύλη.Το τοπιό μαγευτικό με ερυθρελάτες και δασική κόκκινη πεύκη,δεξιά και αριστερά μας και πυκνές φτέρες και θάμνους.......Μιά γεύση από το πώς μπορεί να είναι το Παρθένο Δάσος το οποίο είναι απαγορευμένο και κλειστό γαι τον οποιοδήποτε επισκέπτη και χρειάζεται άδεια από το δασαρχείο για να επισκεφθείτε...Ένα δέος μας συνεπήρε και μας έστειλε πίσω στον χρόνο..της δημιουργίας της πλάσης....Συνεχήσαμε για Αχλαδόρεμα...Φτάσαμε στην θέση Αυχένας....Η θέα μοναδική ατενίζοντας τα βουνά της Ροδόπης τόσο πρός τον Νότο όσο και πρός τον βορά....Μπήκαμε στο Αχλαδόρεμα και συνεχήσαμε για τον τέταρτο καταρράκτη,ο οποίος φαίνεται από μακριά...Οι βραχώδεις κορυφές καλυμένες σε ένα πέπλο ομιχλης, έχουν ένα φαιοκόκκινο χρώμα με κάθετες μαύρες γραμμές από την ροή των νερών....Παντού υπάρχει νερό να τρέχει στα βράχια.....σε όλη την περιοχή.....θεέ μου...έτσι πρέπει να ήταν και στα χρόνια της δημιουργίας όλη η πλάση.....όσο φτάνουμε στον καταρράκτη το τοπίο μας συγκλονίζει, μας γονατίζει στην κυριολεξία.......80 μέτρα ύψος ο καταρράκτης πέφτει στα πόδια μας.....δίπλα στον δρόμο.....Οι πτεροδάκτυλοι λείπουν μόνο για να μας πιστοποιήσουν σε ποιά περίοδο ζούμε ....γιατί πραγματικά χάθηκε η αίσθηση τού χρόνου....Η ώρα πέρασε και έπρεπε να επιστρέψουμε....ένα γεύμα στον διαμορφωμένο χώρο πιό πίσω με θέα τον καταρράκτη και την γύρω περιοχή....ομίχλη να αναδύεται μέσα από τα δάση....ένα νοητό αντίο στην μητέρα φύση αυτού του τόπου ...Πήραμε τον δρόμο της επιστροφής για το δασικό χωριό Ελατιάς.....βράδυασε....το θέαμα είναι συκλονιστικό για πολλά χιλιόμετρα ,πυγολαμπίδες παντού ,να μας ξεπροβοδίζουν......νομίζαμε ότι ζούσαμε ένα παραμύθι...ότι βρισκόμασταν σε έναν κόσμο όπου νεράιδες και ξωτικά θα πετάγονταν ξαφνικά στον δρόμο και θα μας οδηγούσαν στόν απόκρυφό τους κόσμο.........Έτσι φτάσαμε στο χωριό της Ελατιάς όπου και διανυκτερεύσαμε....(Eίχαμε σκοπό να κοιμηθούμε στίς σκηνές μας ,αλλά έτυχε να είναι ανοικτές οι εγκαταστάσεις και έτσι πήραμε άδεια...)
Η επόμενη ημέρα ξεκίνησε για περιήγηση στην θέση Τσάκαλος και όσο πήγαινε πιό βόρεια (σύνορα Βουλγαρίας) και από εκει στο δάσος Συμήδας αλλά δεν μπορέσαμε ...τεχνικά-ηλεκτρικά προβλήματα ,σε μία μηχανή και έτσι επιστρέψαμε........ Φεύγοντας οι μνήμες από την εμπειρία μας ανεπανάληπτες.....από έναν τόπο ,τόσο μα τόσο απίστευτης και παραμυθένιας ομορφιάς....και αυτές οι πυγολαμπίδες της προηγούμενης νύκτας,που μας συντρόφευσαν στην επιστροφή μας θα μας μείνουν για πάντα σε αυτό το μικρό -φανταστικό-παραμυθένιο ταξίδι στόν χρόνο δημιουργίας της πλάσης....
http://www.youtube.com/watch?v=x2YpIi0z3xA

Κορώνεια-Βόλβη(ΕΝΑΣ ΚΟΣΜΟΣ ΠΟΥ ΧΑΝΕΤΑΙ)

Δυό λίμνες,μία ιστορία,ένας τόπος.......της Μυγδονίας..απέραντης,γλυκιάς γαλήνης,μοναδικής σημασίας υγροβιότοπος,απίστευτης σημασίας για το σπίτι μας-την Ελληνική γή μας....Πολλές οι επισκέψεις,πολλές οι εμπειρίες-τα συναισθήματα-οι επαφές με την χλωρίδα και την πανίδα αυτού τού τόπου....Πολλές και οι στεναχώριες για την επιβίωση τής Κορώνειας....όποτε την βλέπω να στεγνώνει όλο και πιό πολύ,χρόνο με τον χρόνο,σκοτεινιάζει η ψυχή μου....όσο βρέχει χαίρομαι και το μυαλό μου πάει στην λίμνη αυτή,να γεμίσει περισσότερο,να πάρει ζωή....Όποτε ανεβαίνω πάνω στον Χορτιάτη και την βλέπω από κάποια σημεία, η πρώτη έγννοια είνα δώ τα αποθέματά της.........τα όρια ζωής της-τα όρια τής δικιάς μας ζωής ......τών πουλιών και ζώων που ζούν και βρίσκουν καταφύγιο εκεί....... Πολλές φορές στεγνώνει τελείως και ο τόπος μετετρέπεται σε έρημο.... Να φανταστείς ότι κάποτε αυτή η λίμνη ήταν πηγή εισοδήματος για όλα τα τριγύρω χωριά που οι ψαράδες έβγαζαν γριβάδια που φημίζονταν για την μοναδική νοστιμιά τους......Τότε η λίμνη μαύριζε από τις βάρκες τις ξύλινες...και τώρα κατεστραμένη τελείως από τις γύρω γεωτρήσεις...και δηλητηριαμένο το υπόστρωμα της από τα λύματα των γύγω επιχειρήσεων.....ΧΡΟΝΙΑ ΤΩΡΑ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΚΑΝΕΙ ΤΙΠΟΤΑ ΕΝΩ ΕΧΟΥΝ ΦΑΕΙ ΠΟΛΛΑ ΛΕΦΤΑ(μπείτε και ψαξτε στο internet.....)
Η προσέγγιση είναι εύκολη από την πόλη...μέσω Σειχ-Σού-Δάσος Κουρί-και ίσια κάτω(δίπλα από το μοναστήρι Του Τιμίου Προδρόμου πού υπάρχει εκεί) στην λίμνη Κορώνεια.Μέσα από τον παρατημένο κωπηλατικό κέντρο Αγίου Βασιλείου(που σού θύμίζει παλιές καλές εποχές της λίμνης,μπαίνεις μέσα στο παριδάτιο χώρο (μέσω ενός χωματόδρομου)που σου δίνει την δυνάτοτητα να παρατηρήσεις μια μεγάλη ομάδα πουλιών.Τον χειμώνα είναι η καλύτερη εποχή....Ο παρυδάτιος χώρος γεμάτος πουλιά.....Αρπακτικά,Τσίχλες,Κουρούνες,Τρυγώνια ,Ψαρόνια ,και.,...και...και....Φτάνουμε στον Αγιο Βασίλειο(με τον βυζαντινής εποχής Πύργο) και συνεχίζουμε ευθεία, μέσα από ένα παρυδάτιο δάσος...εκεί υπάρχουν πρασβάσεις στην λίμνη..Η λίμνη γεμάτη με ρόζ Φοινικόπτερα,πρασινοκέφαλες,Λευκοσουσουράδες...και τόσα άλλα είδη......Ένας παράδεισος για μια εκπαιδευτική εκδρομή των μικρών παιδιών αλλά και τών μεγάλων......να αισθανθούν την φύση,τούς κατοίκους τους....να μπούν μέσα από διάφορα περάσματα(ανάμμεσα από συστάδες καλαμιών και βούρλων,σε διαδρόμους πράσινους στρωμένους από βρύα) και να βγούν στίς γαλήνιες όχθες της λίμνης......να θαυμάσουν τα είδη που βρίσκουν καταφύγιο εκεί...να αγαπήσουν τις υπέροχες εικόνες με φόντο τα χωριουδάκια της αντίπερα όχθης........Τόπος ανάπαυλας ψυχής και σώματος.....ηρεμίας πνεύματος.....ανασυγκρότησης δυνάμεων,αλλά και προβληματισμού της ροής του σημερινού πολιτισμού......
Υπάρχει ένα Πάρκο στην Νυμφόπετρα,όπου υπάρχουν ασβεστολιθικοί σχηματισμοί (πιθανότατα) που προήλθαν από απόθεση ανθρακικού ασβεστίου από θερμά νερά που δημιουργήθηκαν στο παρελθόν.Λόγω του σχήματός τους σου εξάπτουν την φαντασιά και δέν λείπουν κι οι μύθοι...Ο δρόμος για την Βόλβη μέσα από χωματόδρομους σε οδηγεί σε ένα μικρό ποτάμι που χύνεται στην λίμνη όπου μπορείς να ακολουθήσεις την διαδρομή του και να βγείς σε αυτήν την υπέροχη και μεγάλη λίμνη.Πολλοί κάτοικοι αυτής της λίμνης σου προσφέρουν ένα μαγευτικό θέαμα(Βουβόκυκνοι,νερόκοτες,Βαρβακίνες,σταχτοτσικνιάδες ,Κορμοράνοι και τόσα άλλα είδη......). Μια λίμνη μέγάλη που τουλάχιστον για αυτήν δεν φοβάσαι για το μέλλον της.....προς στιγμήν....Πολλές βάρκες παλιές (ξύλινες)και καινούργιες στς ακτές της....Oι ψαράδες ρίχνουν τα δύχτια τους για να βγάλουν λίγα κιλά ψάρια.....όχι πολλά πράγματα....





Ο γυρισμός από το ποτάμι που οδηγεί στο Αδραμέρι.....Μία φανταστική διαδρομή που όποια εποχή και εάν την κάνεις θα σε συνεπάρει,ιδίως τέτοια εποχή που έγινε και το τελευταίο ταξίδι(15-11-2009),όπου τα χρώματα είναι μαγευτικά(κίτρινο-καφέ-κόκκινο) από τα φύλλα των πλατάνων και τις συνεχείς διαβάσεις από το νερό που τρέχει....από το Αδραμέρι στον Χορτιάτη(όπου οι καστανιές και οι οξιές και οι δρύς (με τισ αποχρώσεις των φύλλων τους)σου χαρίζουν ένα τέλειο τοπίο και μέσω Σειχ-Σου............ Θεσ/νίκη.......Ένα ακόμη οδοιπορικό ...97 κμ...
Οι φωτογραφίες που υπάρχουν σε αυτό το αφιέρωμα είναι από πολλά κατά καιρούς οδοιπορικά που έχουν γίνει στο τόπο των λιμνών....μήν απορείτε που στην πρώτη φωτογραφία βλέπετε νερό στην Κορώνεια και στην δεύτερη (πανοραμική δεν υπάρχει νερό)......για να μην ψάχνεται άδικα την λίμνη...την καταστρέψαμε εδώ και πολλά χρόνια με την συνεχή αδιαφορία του πολιτισμού μας........πού το μόνο που μετράει είναι το χρήμα......
http://www.youtube.com/watch?v=pBehCOonB-M

Δέλτα Αξιού-Λουδία(18-07-2006 κ 08-11-2009)

18-07-2006

Ένας τόπος που σου δίνει την υπόσχεση ότι θα δείς πολλά.Θα ζήσεις και θα αισθανθείς μια διαφορετική ανάσα της φύσης....Ξεκινώ με το πρώτο μου γουρούνι,που σαν καινούγιος στίς off road διαδρομές το καημένο το έσκισα......Έφτασα οδικώς στην γέφυρα και έκοψα μπήκα μέσα στό παρυδάτιο δάσος........Η πρώτη μου επαφή με αμέτρητα πτώματα βοοηδών-σκελετοί που σε βάζουν πειρασμό να πάρεις τα κεφάλια με τα κέρατα και να τα κρεμάσεις στο εξοχικό σου....Συνεχίζω για να μπώ στο παραποτάμιο δάσος του δέλτα τού Αξιού....η εμπειρία ξεχωριστή αφού συναντάς τα άγρια άλογα.....που εάν σβήσεις την μηχανή και πιείς έναν καφέ , μέσα στην ησυχία θα έρθουν κοντά σου....προσδίδοντάς σου την δυνατότητα να χαρείς από κοντά την μεγαλειώδη ομορφιά τους......Το δάσος ,γύρω από τις κοίτες του ποταμού σε μαγεύει, ακούγοντας διάφορα πουλιά να επικοινωνούν μεταξύ τους με τού δικούς τους κώδικες επικοινωνίας........Συνεχίζω από τον κεντρικό δρόμο για να κατέβω κάτω στο δέλτα.....Στα αριστερά μου ένα κανάλι το οποίο είναι γεμάτο από ζωή.Μπορείς να συναντήσεις κάθε λογής πουλί.......Έχω φτάσει στο χωριό με τις καλύβες των μυδοτρόφων....Ένας χώρος μέσα στην απέραντη γαλήνη,ενός μαγευτικού τοπίου......Προχωρώ κατά μήκος της θάλασσας...αριστερά εκτείνεται η περιοχή τού δέλτα,μιάς (χωρίς όρια χρωματικών αποχρώσεων) χλωρίδας .....που να σφύζει από ζωή...φτάνω στο παρατημένο πέτρινο φυλάκιο και κόβω αριστερά και βγαίνω στο πιό στενό σημείο του θερμαικού κόλπου.5.5κμ μεταξύ Ακρωτηρίου Βαρδάρη και Μεγάλου εμβόλου(Αγγελοχώρι).Ξεκινώ για πίσω να περάσω την κοίτη τού ποταμού και να φτάσω στον Λουδία.Ανεβαίνω αρκετά πάνω με σύντροφο το κανάλι:Δάνειο-ένα κανάλι που σφύζει από ζωή.Αριστερά μπορείς να μπείς μέσα στο παρυδάτιο δάσος και να χαζέψεις από την θέα που μπορεί να σου προσφέρει τόσο η προσσέγγιση με τον Αξιό ,όσο και με τα άγρια άλογα που ζούν εκεί.Συνεχίζω πιό πάνω για να βρώ το πέρασμα (πιό πάνω από την εθνική οδό)και να ξεκινήσω να ξανακατέβω μέσα από ενα κεντρικό χωματόδρομο ,ο οποίος θα με οδηγήσει στα μυδοτροφεία των εκβολών τού Λουδία.....στα αριστερά μου ακόμη ένα κανάλι που με κάνει παρέα πρός την κάθοδό μου για την θάλασσα , δίνοντάς μου υπέροχα γραφικές εικόνες.Ένα ακόμη μαγευτικό κομμάτι του χώρου αυτού...τα χωριό των μυδοκαλλιεργειτών...........Μιά επίσκεψη στο νησί της Αφροδίτης κια μιά ακόμη στον φάρο του πολεμικού ναυτικού και έληξε η υπέροχη και μοναδική εξερεύνηση τού περίφημου Δέλτα του Αξιού............................................

07-11-2009Μετά από χρόνια και περίεργες συγκηρίες ήρθε η στιγμή να πάμε με την παρέα....ετοίμασα την φωτογραφική μηχανή....γνωρίζοντας τί με περιμένει.....Ξεκινήσαμε για να φτάσουμε νότια της λιμνοθάλασσας του καλοχωρίου.....Φτάσαμε στο παράκτιο ανάχωμα.....(Ακρωτήριο Χηναρού...) Ένας τόπος να χαζέψεις το λιμάνι της πόλης και να νιώσεις την ομορφιά μιάς διαφορετικής θέας..... Συνεχίζεις για μά καλή απόσταση στην περιοχή νησήδες..όλα τα λεφτά....Μια περιοχή απίστευτης ομορφιάς,δεν ξέρεις που να πρωτοκοιτάξεις,δεξιά στην θάλασσα ;;;;;;;ή αριστερά στο δέλτα;;;;;Ένας δρόμος αρκετών χιλιομέτρων (αριστερά οι καλύβες των ψαράδων και δεξιά ένα από τα φανταστικότερα τοπία τού δέλτα)μέσα σε φοβερά χρώματα και με διάφορα είδη πτηνών,να μας οδηγεί στο χωριό των μυδοκαλλιεργητών....Κρίμα γιατί οι μηχανές διώχναν για λίγο τα πουλιά και δεν μπορούσες να τα φωτογραφήσεις.....εδώ έπρεπε να έρθω μόνος για φωτογράφηση.....Βαρβακίνες,Τουρλίδες(πρώτη φωτογράφηση),Αργυροτσικνιάδες-Σταχτοτσικνιάδες,Σταχτιές Νανοσκαλαρίδες(πρώτη φωτογράφηση).Κορμοράνοι,Αργυροπελεκάνοι(πιό φιλικοί στην φωτογράφηση),και πόσα άλλα είδη πουλιών που ψάχνω να μάθω την ονομασία τους....................Έχω χάσει την¨μπάλα¨.....Μέσα στην χαρά μου δεν ξέρω τί να κάνω...η παρέα και από την άλλη τα πουλιά...............χαχαχααχα!!!!!Μπήκαμε και ακολουθήσαμε το κανάλι τού Δάνειου και κάποια στγμή μπήκαμε για να χαθούμε στην κυριολεξία στο παρυδάτιο δάσος τού Αξιού και να συναντήσουμε τίς όχθες του ,όσο και τα άγρια άλογά του.....το θέαμα όπως πάντα μοναδικό.......αφού μπορέσαμε και βγήκαμε μετά από μια μικρή περιπέτεια από το παρυδάτιο δάσος...ανεβήκαμε για να περάσουμε απέναντι πρός τον Λουδία......ένας δρόμος αρκετά μεγάλος θα έλεγα ,με φανταστική ομορφιά και δυνατότητες να μπείς μέσα αριστερά και να παίξεις με σκοπό την προσέγγιση τού ποταμού,μέχρι να φτάσεις στα μυδοτροφεία τού Λουδία....που από εκεί ανεβαίνεις βόρεια και φεύγεις για θεσ/νίκη, πάλι μέσα από χωματόδρομους.......μυδοτροφεία Αξιού-Χαλάστρα και πάει λέγοντας......Φτάσαμε μέσα στην πόλη....πρώτη φορά,η παρέα μέσα στην πόλη ....ξεχωριστή εμπειρία .... πήγαμε και φάγαμε πατσά...........χαχαχααχα!!!!!!!!!

http://www.youtube.com/watch?v=m5MImxo9XJg

Ένα ταξίδι,ξεχωριστό,πολύ κοντά στην πόλη,μιάς ξεχωριστής θέασης της φύσης,μακρυά από τα τετριμμένα .......πολύ μακρυά ...αλλά τόσο κοντά μας......

236κμ.....συνολικά μιάς βόλτας-εξερεύνησης του φανταστικού Δέλτα Αξιού.............................