Μετά από χρόνια μπόρεσα να πραγματοποιήσω αυτήν τήν διαδρομή.Την είχα στο μυαλό μου από την ημέρα πού είχα κάνει την πρώτη 7ήμερη απόδρασή μου με γουρούνα(τότε είχα το linhai 250)kαι από τόν Βόρα έφτασα μέχρι το Σέλι off-road.Η βόρεια προέκταση του Βόρα(Καιμάκ-Τσαλάν) οδηγεί στο Πίνοβο.Από Αριδαία φτάσαμε Προμάχους και από εκεί ανεβήκαμε στο Πίνοβο.Μια φανταστική διαδρομή,μας οδήγησε στα σύνορα με τα Σκόπια.Ο σκοπός μας να ανέβουμε όσο το δυνατόν πιό πάνω.Τα σύννεφα άρχισαν να πυκνώνουν,το μονοπάτι να γίνεται πιο δύσβατο.Δύο μηχανές έμειναν πίσω.Εγώ με τον Παντελή σαν πιό τολμηροί ακολουθήσαμε το μονοπάτι πιο πάνω.Κάποια στιγμή χωρίσαμε.Εγώ έφτασα μέχρι εως ένα σημείο.Κοντά στα 1800-1900μ.Το μονοπάτι συνέχιζε με κατηφορική κλίση,είχε πάρα πολύ ομίχλη.Αποφάσησα να γυρήσω πίσω.
Η κατάβαση εύκολη ,το τοπίο μαγευτικό,απέναντι τα βουνά στα Σκόπια πανέμορφα.Έχουμε έναν χάρτη ,τον κατέβασα από ένα site.Aξιόπιστος μέχρι έως ένα σημείο.Πάντως μας 'εβγαλε μέχρι τον τελικό μας προορισμό(Καλή πεδιάδα).Παίρνουμε τον δρόμο για την Καλή πεδιάδα.Ένας δρόμος (69κμ)περίπου με πολλές εκπλήξεις.Λάσπη πολύ(έβρεχε),πεσμένα δένδρα,νεροφαγές καλές που έκαναν τον δρόμο τελείως ακατάληλο και μια καλή κατολίσθηση που έχει εξαφανίσει τον δρόμο για τουλάχιστον 10 μέτρα.Με μιά πρώτη ματιά νόμιζες ότι ήταν αδιέξοδο.Με τους εργάτες καθαρίσαμε την κατάσταση και συνεχίσαμε σε μία φανταστική διαδρομη,'οσπου βγήκαμε με την βοήθεια του χάρτη και με λίγη τύχη κάτω από την κορυφή του Πετέρνικ και εκεί κοντά σε ένα πολύ ωραίο μέρος όπου αποφασίσαμε να διανυκτερεύσουμε.
Η αίσθηση του να μείνεις στην αγκαλιά της φύσης,μετά από μια πολύ καλή διαδρομή με τις εκπλήξεις που ανα πάσα στιγμή σε περιμένουν και την αγωνία εάν μπορέσεις να την βγάλεις (κατολισθήσεις-πεσμένα δεντρα),τις φανταστικές ομορφιές των βουνών και τις εικόνες που σε περιμένουν μετά από κάθε στροφή , που σε απογειώνουν με τήν ομορφιά τους..........,νιώθεις ότι είσαι ζωντανός,πιο κοντά στον ευατό σου,στον θεό,στους συνανθρώπους σου......!!!!!!!!Καθ'ολη την διάρκεια της ημέρας πότε έβρεχε, πότε σταματούσε.Οι μυρωδιές της γής,των δέντρων και των αγριολούλουδων,σου δίνουν μια όμορφη διάθεση.........................................................................................................................................!!!
Μετά το πρωινό και αφού συμαζέψαμε τα πράγματά μας,ξεκινάμε για τήν Καλή Πεδιάδα(Ντόπρο Πόλε).Τι εκπλήξεις μας περιμένουν?Τι θα δούμε σήμερα??????Αυτή είναι η μαγεία της περιπέτειας - εξερεύνησηςμας....
Ο Γιώργος έχει ξαναέρθει εδώ και ξέρει κάπως τα μέρη.Μας καθοδηγεί και μας βγάζει πάνω στο Ντόπρο Πόλε.Σε όλα αυτά τα μέρη έχουν γίνει ομηρηκές μάχες από Έλληνες-Γιουγκοσλάβους-Γερμανούς.Το τοπίο είναι διάσπαρτο από πολεμικό υλικό.
Φτάσαμε στο οροπέδιο 1600μ.Μιά ομορφιά που σε κάνει να νομίζεις ότι βρίσκεσαι εντελώς ξαφνικά σε έναν άλλον κόσμο.Κάναμε τον γύρω του οροπεδίου και κατευθυνόμαστε στο μνημελιο που έχει στηθεί εκεί κοντά.Όμως ο Γιώργος με το Υαmaha 450 έπεσε και χτύπησε.Δυστυχώς η επιστροφή είναι επιτακτική.
Πρέπει να ακολουθούνται οι κανόνες οδήγησης κατά γράμμα(ποτέ μόνος δεν τραβάω μπροστά,δεν επιλέγω κομμάτια που μπορεί να ντελαπάρω και να θέσω σε κίνδυνο τον ευατό μου και κατ'έπεκταση την παρέα.Τέλος καλό όλα καλά.Δέν χτύπησε πολύ στο πόδι.Το έβαλε σε μιά μικρή λιμνούλα να κρυώσει,εάν και είχα αντιψυκτικό μαζί 
μου,αλλά η φύση είναι μητέρα όλων και ξέρει καλύτερα.
Έγινε μια διαδρομή κοντά 202κμ μέσα στό βουνό,σε 2 ημέρες.Επιστροφή στην αριδαία οδικώς από Λουτράκι,φόρτωμα στα τρέιλορς και πίσω θεσ/νίκη.Πολύ καλή διαδρομή -εμπειρία.Γυρίζω πίσω και νιώθω ξεχωριστός,ανανεωμένος,πιο πλούσιος........πιό άνθρωπος,λιγότερο ποντίκι στην τσιμεντούπολη που ζούμε................................................
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου